Afgelopen week maakte we ons klaar voor de vakantie naar Turkije. Dinsdag vlogen we via Schiphol naar Konya. We vierden Henna feest, waren bij de trouwerij. Gingen naar Kasaba om Anneanne en Dede te bezoeken en genoten van het prachtige weer en het gezelschap.
Ik sta vroeg op en ga aan het werk. Ab zet Zayn af. En tot een uur of 12 heb ik alleen maar meetings. İn de pauze oefen ik nog even met de parkieten, maar ik heb geen geluk. Ze hebben er geen zin in. İk lunch met leftovers tjauwmin, wat een straf! En draag de laatste dingen op werk over, want vanaf morgen heb ik vakantie!
En in de avond eten we bij mijn schoonmoeder. Ze heeft eigenlijk van alles wat gemaakt. En als toetje een heerlijke griesmeelcake! Yum!
Als we eenmaal thuis zijn is Zayn erg moe en gaat hij gelijk naar bed. Ik doe daarentegen nog mijn nagels met Pink Gellak, want aankomende week gaat daar anders niet veel van komen. En mijn nagels zijn erg uitgegroeid. Dit keer een nude kleurtje. Love it!
Erna ben ik nog de hele avond aan het stoeien met een oude Ipad 1. We bedachten ons dat het wel handig kon zijn voor het vliegtuig om hier bijvoorbeeld de Babytv-app op te zetten. Natuurlijk werken heel veel apps niet meer door alle updates die je niet meer binnen kunt halen. Dus het kostte even wat tijd en moeite. Maar gelukkig is het wel gelukt en heb ik alle video’s kunnen cachen. Zodat we hopelijk in het vliegtuig straks een rustig kindje hebben. En binnenkort is het dan misschien wel tijd voor een nieuwe Ipad?
Vandaag is het dinsdag. In de ochtend breng ik samen met Zayn de parkietjes weg naar mijn ouders. Ze gaan op hen passen als wij een weekje weg zijn. Erna kom ik terug en draai ik nog een laatste wasje en vouw deze op. Ik leg de laatste hand aan onze koffers. En dubbelcheck of ik alles heb. Geloof het op niet, maar om 14 uur was ik helemaal klaar. Ik lunch samen met Ab. En we doden wat tijd.
Rond half vijf komt mijn broer ons ophalen. Hij brengt ons naar Schiphol. En ook mijn schoonouders komen hierheen, want mijn schoonmoeder en schoonzusje gaan samen met ons naar Turkije. We maken nog een selfie met z’n allen. En nemen afscheid. Mijn schoonvader, komt ons later in de week achterna gevlogen, hij moet eerst nog werken helaas.
Het inchecken gaat voorspoedig en voor Zayn boeken we last-minute nog een basinet bij. Wat zijn we blij dat we dit geregeld hebben. Na de check-in komen de schoonzus van onze tante tegen. Dus we lopen samen naar de gate. We hebben ondanks het advies van velen, geen buggy meegenomen. Omdat we deze niet hadden en het zonde vonden om ons goede kinderwagen mee op vliegreis te nemen. Omdat we helemaal naar een van de laatste gates moesten was dit echt niet te doen met Zayn. Zover kan onze arme jongen niet lopen en rondzeulen met 12 kilo op je arm voor een halfuur, is echt zwaar! Ab en ik verzekeren elkaar ervan dat als we nog een keer gaan vliegen we zorgen dat we een buggy hebben.
Als we eenmaal bij de gate zijn mogen we al snel het vliegtuig in. Omdat we een klein kindje hebben, mogen we eerder dan de rest van de passagiers. Dat is nog eens goede service. Eenmaal in het vliegtuig zetten we voor Zayn Babytv op en hij vermaakt zich prima.
Oké, time for take-off. Zayn zit op mijn schoot en ik had verwacht dat hij het opstijgen niet helemaal leuk zou vinden. Maar hij geeft geen kick en kijkt rustig naar zijn Babytv. Wat een stoere vent is het toch! De rest van de hele vlucht beweegt hij ontzettend veel, maar is hij wel lief. Alleen het laatste halfuur kan hij het niet meer volhouden.
Na 3,5 uur vliegen komen we dan eindelijk aan op het vliegveld Konya. Waar we worden opgehaald door onze schoonbroers. Onze koffers passen maar net in de grote Range Rover. Pff wat een geluk! Het is 00:00 uur als we bij mijn schoonouders huis aankomen. Onze schoonzusjes wachten ons op en verwelkomen ons met zoveel liefde. Wat een geknuffel, we hebben elkaar zo gemist!
Gelukkig hebben onze zussen nog wat te eten geregeld, want eten in het vliegtuig was niet te doen met een mondkapje en kind op schoot. We eten samen en gaan daarna naar bed.
Vandaag is het woensdag we proberen uit te slapen, maar Zayn is al vroeg wakker. Hij slaapt natuurlijk in een ander bed en is in een andere omgeving. Dus ik ga vroeg naar beneden. En eet samen met Zayn ontbijt. Rond half 10 schuiven we met z’n allen aan om te ontbijten. Dat is het fijne van in Turkije zijn bij familie. Gezellig met z’n allen ontbijten. Ondertussen wordt er cake gebakken voor in de middag. En maken Zayn en zijn nichtje H. voor het eerst kennis met elkaar. Het begin is even onwennig, maar naarmate de dag vordert zijn ze niet bijelkaar weg te slaan. Ook de taal lijkt geen probleem. Zayn begrijpt prima Turks hoor daar niet van, maar praat natuurlijk nog niet zo goed.
In de middag leggen we de laatste hand aan de bedankjes voor de Henna. Het is lekker warm buiten. Zo’n zesentwintig graden, dus we zitten met Zayn op het balkon. Het duurt niet lang of hij heeft de zelfgemaakte schommel op het balkon ontdekt en wil erin kruipen. Al we hem eenmaal erin zetten is rustig schommelen niet genoeg. Deze dondersteen houdt van hard. Papa en mama drinken lekker koffie op het balkon, onder het genot van wat nootjes en cake. We gaan naar het huis van de zussen kijken die gaan trouwen. En jeetje het is echt mooi! Ik hoop samen met alle andere familie dat ze er ontzettend gelukkig gaan worden! Erna eten we met z’n allen en tafelen we nog wat na met thee en Turkse koffie en gaan naar bed.
Vandaag is het donderdag, de dag waarop mijn schoonzussen hun Henna dag hebben. Als we opstaan voel ik al de spanning in huis. Ik maak ontbijt voor Zayn, maar hij vind het Turkse brood maar niks. Het smaakt gewoon anders dan thuis denk ik. Erna ontbijten we met z’n allen.
De schoonbroers hebben minder te doen dan de dames. Dus ze besluiten ons mee op pad te nemen naar Konya stad. We wilden nog wat dingen kopen. Maar eerst leg ik samen met mijn schoonzus de laatste hand aan de Henna tafel. Eenmaal in de auto is Zayn super enthousiast. Zo enthousiast dat hij gewoon in slaap valt. En eenmaal in de stad is hij weer wakker. We kopen simit voor hem. We gaan naar Wiki en op pad voor een buggy. We kopen uiteindelijk een buggy en zijn er erg tevreden mee. Ook gaan we naar Waiki (de Turkse H&M) we kopen hier aardig wat kledig voor Zayn, want het is een stuk goedkoper dan in Nederland.
En op de terug weg naar huis stoppen we nog even bij de supermarkt en de bakker. Ha, kijk is zoveel lekkers. Echt niet te vergelijken met Nederland. Lekkere cookies, baklava en tulumba. Omg die laatste is my favorite!
We nemen wat tulumba mee, maar kopen verder niet veel spectaculairs. We gaan snel richting huis, want rond een uur of 6 in de avond komen de eerste gasten. We eten met Zayn en als hij eenmaal op bed ligt, kan het Henna feest dan echt beginnen! We houden het klein met alleen familie, want door Corona zijn alle eisen natuurlijk aangescherpt.
Eerst wordt er iets over de meiden verteld en daarna doen we de echte Henna ceremonie. Mijn zusjes dragen Indiase Lehenga’s. En nee dat is natuurlijk niet gebruikelijk. Maar hé, je hebt maar een keer een hennafeest. Ik en Ab besloten dat dit iets speciaals moest zijn, dus kochten we deze voor ze en lieten ze op maat maken. Wat staan de Lehenga’s hen goed. Ze stralen!
We doen de echte Henna ceremonie. En erna serveer ik samen met mijn oudste schoonzus S. thee voor de gasten en koekjes met baklava. Erna speel ik huis fotograaf. Omdat ik het leuk vind, maar ook omdat we vanwege corona natuurlijk geen fotograaf van buiten wilde vragen. Als bijna alle visite weg is, komt mijn schoonvader aan. Hij zat toen wij het Hennafeest hadden in het vliegtuig en was ondertussen door de schoonbroers en Ab opgehaald. We strijken na wat tranen en als alle visite écht weg is, neer op het balkon. We moeten wel een jas aan, maar who cares! Praten nog wat na over de mooie avond en gaan dan naar bed.
De hele nacht van donderdag op vrijdag is Zayn meerdere malen wakker geweest. Zijn neus zat verstopt en hij had last van zijn keel. Dat krijg je met de koude ochtendend en warme dagen. Helaas niks aan te doen. Gelukkig had ik neusspray meegenomen en neem ik hem lekker bij me. Als hij eenmaal klaar wakker is, ben ik zo brak als het maar kan. Ab neem het van me over en laat mij slapen. Als ik om half 10 op sta, ligt er een bordje met fruit van mijn lieve zusje F. The sweetest! Ik sta op en begin eigenlijk gelijk alle kleren te wassen en te strijken die we vanavond nodig hebben.
Ik kijk erna bij de meiden. Vandaag is het een grote dag, want vandaag is de trouwerij! De zussen worden door Teyze mooi gemaakt. Een prachtige hair-do en hoofddoek. Ja, dit is echt kunst!
Omdat ik niks kan doen ga ik naar beneden om te lunchen. Patat hmm! haha daar word ik altijd blij van! En voor ik het weet zit er allemaal visite op onze veranda te wachten tot de meiden worden opgehaald. Vandaag vindt in de tuin van de schoonfamilie de trouwerij voor de gemeente plaats. Normaal gesproken komt het meisje dan niet meer naar huis. Maar omdat mijn schoonouders weinig tijd hadden gehad met de meiden gaat het nu anders dan anders. Morgen worden ze pas echt opgehaald en gaan ze op huwelijksreis.
De ceremonie is mooi, maar ik heb beloof om niet teveel op mijn blog te laten zien. Sommige dingen moeten ook een beetje privé blijven. We blijven tot wat later op de avond, praten na en gaan erna naar bed. Want morgen komen ze de meiden echt ophalen!
Vandaag is het zaterdag. De mannen gaan op pad om baklava en andere zoetigheden te scoren. En de zussen maken samen allemaal lekkere dingen die ze inpakken voor de zusjes die op huwelijksreis gaan. Om 15 uur worden ze opgehaald. En de ochtend tikt weg. We ontbijten voor de laatse keer met z’n allen en genieten van elkaars gezelschap. Iets over drieën horen we van ver de autostoet al aankomen. We doen de gebruikelijke tradities en dan zijn ze echt weg. We zitten nog even met familie tot het etenstijd is. We eten gewoon simpel, want niemand heeft echt trek. Iedereen is verdrietig dat ze weg zijn, maar tegelijkertijd natuurlijk ook super blij voor ze. Mixed emotions dus..
Voor de trouwerij was ons nichtje S. die ook in Nederland woonde, speciaal vanuit Kasaba naar Konya gekomen met haar man. We hadden hem nog niet kunnen ontmoeten, dus ze stelde voor om samen wat te gaan drinken en tatli te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. Mijn schoonmoeder paste op Zayn en voor het eerst in dagen zijn we even alleen met z’n tweetjes er op uit. We strijken neer bij Yemen Kahvesi. Ik neem een oreo cheesecake en een ijskoffie. Ab neemt een redvelvet cake en ook een shake. We kletsen lekker wat bij en leren onze nieuwe neef kennen. Een super toffe vent. Ik vind het echt oprecht jammer dat ze in Turkije wonen. Ze blijven bij ons slapen, want nu nog terug naar Kasaba wordt te laat.
Vandaag is het zondag, we gaan naar Anneanne in Kasaba. Hoera! Wij rijden mee met nichtje S. en haar man. Gezellig en praktisch! Eenmaal aangekomen duurt het even voor we elkaar loslaten met knuffelen. Wat hebben. we haar gemist. En het is de eerste keer dat ze Zayn ziet. Het is net of Zayn het begrijpt. Hij steekt gelijk zijn handen uit naar zijn overgroot Oma en geeft er wanneer ze het vraagt ook een dikke zoen. Hij voelt zich gelijk thuis en pakte de nootjes die Oma in een bak had staan om te kraken om mee te spelen. We hebben naar Turkije weinig speelgoed meegenomen, maar het lijkt Zayn ook niet zoveel te deren. Hij vermaakt zich wel! Om geeft ons opdracht om de nootjes te kraken, dus dat doen we. Op z’n Turks met een hamer. Als je de techniek onder de knie hebt, heb ze nootjes met één slag zo open.
We brunchen met z’n allen. En erna val ik zelf in een diepe slaap. Oma heeft nog een ouderwets huis die met klei stenen is gebouwd. Het slaapt zo heerlijk bij haar en de reis heeft me best vermoeid gemaakt. Als ik wakker wordt is het rond 4en. Zayn heeft ook een tukkie gedaan. En we gaan met de hala’s (tantes) boodschappen doen. We halen een ijsje en ik kijk naar Turkse thee glazen (çay bardagi). Ik twijfel of ze wel heel blijven in de koffer, dus ik neem ze niet mee. Ze zijn van het merk Lav. De meeste Turkse mensen kennen dit wel.
Als we terug komen hebben Anneanne en Dede eten besteld. Echte Adana van een neef van de familie. Ze zijn super lekker. En Zayn eet voor het eerst echte Turkse Adana. Hij vind het super lekker en eet de helft van de wrap op. Als het donker begint te worden gaan we op huis aan. We stoppen onderweg bij een fabriek om nog wat inkopen te doen. Linzen, rijst etc. En als we thuis komen is het al erg laat. We gaan snel slapen. En leggen Zayn over van de auto naar zijn bed.
Al met al hebben we een mooie week in het vaderland van mijn man en schoonfamilie. Ik hou van Turkije. Stiekem ben ik toch wel een beetje een wannabe Turk geworden!
Hoe zag jouw week eruit afgelopen week?
