Inmiddels zijn we verloofd en getrouwd, maar eigenlijk zijn we helemaal nog niet zo lang bij elkaar. Ik kende Abdullah al wat langer, maar eigenlijk hebben we nooit zo naar elkaar gekeken.
Abdullah werkte in Cafetaria de Nachtegaal aan de overkant van mijn ouderlijk huis. Ik kwam zo nu en dan hier een patatje of een pizza halen. Meestal op dinsdags, omdat mijn ouders en ik dan vegetarisch waren. Zo raakten we aan de praat en ook met de eigenaar kreeg ik een goede band.
Voor mij was hij gewoon de jongen van de snackbar, maar Abdullah keek heel anders naar mij… Daar had ik helemaal geen weet van tot dat de eigenaar van de snackbar me vroeg om een avondje patat te komen bakken. Ik stelde voor om mijn broertje te laten komen, maar die had al wat zij hij. Hij hielp wel vaker in de cafetaria en kende Abdullah ook goed. Mijn ouders hadden ook een winkel en verkochten ook patat. De eigenaar kon zelf die bewuste avond echt niet en de studenten boven zijn winkel hadden een feestje. Michel gaf Abdullah mijn nummer, hier bel Mariëlle maar. Ik vond het niet erg om te komen helpen, dus zo gezegd zo gedaan. Patatjes bakken gaat mij prima af dus why not?
Al snel merkte ik dat er eigenlijk niet zoveel hoefde gebeuren en raakte Abdullah en ik wat met elkaar aan de praat. Je hebt gesprekken die je dan normaal gesproken niet met elkaar hebt, omdat je elkaar daar te kort voor ziet. We vertelden veel over onszelf en wisselden onze hobby’s en lievelingskleuren uit. En toen was daar ineens die eerste kus. Je snapt dat er daarna niet veel meer gepraat werd. Toen de klok half 2 sloeg schrok ik. Het was al laat ik zou om 12 uur thuis zijn… uh ja! Abdullah bracht mij tot aan de voordeur en vroeg of hij me de volgende dag weer zou zien.
Ik was eerlijk tegen hem… ik denk het niet. Maar wanneer zie ik je dan weer? Snel. Ik kon die nacht niet slapen. Ik was niet het type meisje die met jan en allemaal ging staan zoenen. What happend? Ben ik verliefd? Ik wist het zelf niet meer. De klok sloeg half 4, half 5. Het was half 6 en ik kon nog steeds niet slapen. Mijn telefoon ging af, het was een whatsapp berichtje van Abdullah. Hoe komt hij aan mijn nummer? Owja, van mijn broer. Hmpf! Ben je al wakker lieverd? Pff noemt hij me nu al lieverd? Het moet toch niet erger worden zeg!
Ik negeer zijn berichtje en ga beneden ontbijten. Ook al reageerde ik niet op zijn berichtjes Abdullah hield vol. Hij was namelijk een echte veroveraar. Toen hij eenmaal wist waar ik werkte stond hij ineens op mijn werk op de stoep. Hij belde me ik sta buiten, zullen we samen gaan lunchen? Ik zei een paar keer nee, tot ik zijn moeite niet meer negeren kon.
We hadden een date en gingen lunchen bij de Subway. Vanaf die dag kreeg ik elke middag een broodje subway en wandelde we over het strand… Ook kwamen er heel wat kilo’s bij… Liefde gaat door de maag, dus dat geeft niet.
Natuurlijk hadden we onze uitdagingen, onze culturen en geloven verschilden enorm. Ik ben hindoestaans en Abdullah is van Turkse komaf. Ondanks dat houden we van elkaar en accepteren we elkaar zoals we zijn. We proberen elkaar te stimuleren en motiveren om het beste uit ons zelf te halen. En ook qua cultuur passen we ons waar nodig aan. Zo zie je maar liefde overwint alles… Inmiddels zijn we verloofd, getrouwd en hebben we een prachtig huis gekocht.
4 jaar geleden sprong de vonk over en die is er nog steeds!
Hoe heb jij je huidige partner ontmoet?
