Afgelopen donderdag was het zover… lang op gewacht en de hele familie heeft er veel voor geregeld. Mijn Henna Feest (in het turks: Kina Gecesi). Bij Hindoestanen noemen ze het Mehndi ke raat (de avond van de henna). De Kina Gecesi-, Henna– of Mehndi-avond is een echte vrouwen aangelegenheid. Normaal gesproken wordt dit bij Turken evenals bij de Hindoestanen een dag voor de bruiloft gevierd, maar wij hebben ervoor gekozen om dit een week ervoor te doen.
Lees meer: Henna Feest- Mehndi-Kina GecesiHenna visagie
But first things first! Voorafgaand aan de henna avond ben ik eerst naar de liefste visagist ever geweest. Ze heet Betül en is net voor zichzelf begonnen onder Betül Visagie. Ze heeft echt oog voor visagie, ze is snel netjes en ook erg aardig. Mocht je dus nog een goede visagiste nodig hebben? Dan raad ik haar zeker aan! Nadat ik opgemaakt was zag ik er zo uit.. 
Henna feest
Bij binnenkomst had ik zoals vele toekomstige bruidjes een rode sluier op mijn hoofd. Dit is traditie. Na het betreden van de zaal heb ik de sluier afgedaan en alle gasten verwelkomd. Er was een tafel mooi ingericht voor de aanstaande bruid, that’s me ;-)
Halverwege het Henna-Feest kwam mijn schoonfamilie, -zussen, -tantes, -nichten en vriendinnen de keuken uit met een groot dienblad. Ze kwamen de Henna aanbrengen. Alle lampjes in de zaal gingen uit. Ik werd neergezet op een stoel en de rode sluier werd over mijn gezicht gedaan.
Alle aanwezige meisjes en vrouwen liepen met een brandend kaarsje in hun handen om mij heen. Ook dit is een Turkse traditie. De kaarsjes zijn vaak in balletjes henna gedrukt (zoals klei).
Ze zongen Turkse liedjes en liepen om me heen met de brandende kaarsjes. Vaak zijn het liedjes die gaan over je moeder. Aangezien je als toekomstige bruid het ouderlijk huis gaat verlaten wordt je hier best verdrietig van… en dan ga je.. Huilen. Een emotioneel maar heel mooi moment.
Vervolgens hebben de jongste tantes uit de schoonfamilie de henna bij mij aangebracht. Omdat de Henna even moet inwerken werden mijn handen bedekt met rode zakjes en keukenpapier. Mijn rode sluier ging eraf en toen kon het feest pas echt beginnen.Mijn vriendinnen en familieleden hielden mij de hele avond gezelschap. Tot we echt moesten stoppen met dansen met pijn in onze voeten.
En nu is het aftellen.. nog 8 dagen tot de bruiloft. Spannend!
